Galgo verhalen

 

Spaanse windhond Eloy is het beste maatje van Iris. Iris was 12 toen ze een hond mocht van haar ouders en welke hond ze het liefste wilde, wist ze meteen: een windhond. Via Greyhound Rescue Holland adopteerde ze Ken uit Sevilla, die ze later omdoopte tot Eloy. Eloy was haar rots in de branding tijdens de scheiding van haar ouders. Zelf zegt ze over haar maatje:

"Een hond zonder wrok tegen de mensheid. Een hond met gevoel die mij weergaloos aanvoelt. Een hond dat veel meer is dan alleen maar een hond."

Iris en haar maatje Eloy

Dragos

Na een zwaar leven waarbij hij fysiek en geestelijk mishandeld was, kwam Dragos bij familie Alfieri terecht. Vanwege zijn mooie gouden ogen had hij gelijk een bijzonder plekje in hun hart. Dragos was ontzettend schuw en bang. Anderhalf jaar lang hielpen ze hem zijn grootse angsten te overwinnen. Inmiddels kunnen ze zich geen leven meer voorstellen zonder Dragos.

“Wij kunnen niet anders zeggen dan dat een galgo echt de meest geweldige hond is die je maar kan hebben!“

Dragos slaapt graag

Brego en z’n maatjes

Tina is al jarenlang helemaal gek van Spaanse windhonden. Ze wilde graag iets doen voor de honden en ging als vrijwilliger aan de slag bij Stichting Greyhounds in Nood Nederland. Zelf heeft ze al 12 jaar lang Spaanse windhonden. Op dit moment heeft ze er vier.

“Ik hoop dat ik het nog mag meemaken, dat dit ooit een keer stopt en dat de Spaanse regering haar verantwoordelijkheid een keer neemt in deze eeuwenoude ‘traditie’.”

Brego en zijn vriendjes

Het galgo-virus

Ook Monique Husker heeft het ‘galgo-virus’ te pakken. Thuis heeft ze vier eigen galgo’s en daarnaast vangt ze ook galgo’s op, totdat ze worden geplaatst. Speciaal voor de honden is de familie verhuisd naar Belgie, zodat ze meer ruimte hebben. Haar liefde voor dit hondenras is heel groot:

"De galgo is een superhond! Heerlijke luie bankhangers,lief voor alles en iedereen,ondanks de ellende die de meeste hebben mee gemaakt."

Galgo CJ

Iván

Toen Iván werd gevonden in de buurt van Malaga was hij maar 15 kilo en zat hij onder de littekens. Het was duidelijk dat hij al lange tijd op straat zwierf. Vorig jaar reisde Britte af naar Malaga om Iván op te halen. In het begin had Iván het erg moeilijk en kon hij moeilijk aarden. Maar na veel liefde en geduld knapte de hond langzaam op.

“Zijn littekens gaan nooit niet meer weg, maar zijn vacht begint te glanzen en de lege blik in zijn ogen is verdwenen.”

Iván en vriendje

Menta

In 2008 kwam Menta bij Linda en haar familie. Menta was al wat ouder en had ontzettend veel meegemaakt en durfde eerst niet naar buiten. Na maanden van oefenen en engelengeduld had Menta haar vertrouwen terug. Littekens op haar lijf vertellen nog over haar miserabele eerste 4 jaar van haar leven.

“Ik ben in het begin bang gewest dat haar ziel teveel geknakt zou zijn, ze is letterlijk maar ook geestelijk van heel ver gekomen. Nu 12 jaar oud en hartklachten, incontinent, wat dover en slechter zicht. Snuit in de loop der jaren van beige naar wit verkleurd maar nog altijd even lief.”

Helaas bereikte ons het nieuws dat Menta is ingeslapen vanwege haar verergerde hartproblemen. We wensen de familie heel veel sterkte met dit grote verlies!

Menta vond het strand heerlijk

Pina

In 2004 kwam Pina uit Segovia, Spanje naar Beate. Ze was pas 9 maanden en had al ontzettend veel meegemaakt. Kat Paulientje was Pina’s grote liefde en het eerste wezen die ze echt vertrouwde. Elke middag kan Pina lekker rennen met haar hondenvrienden, waarna ze lekker neerploft op haar plekje.

“Als ik verhalen over galgo’s en greyhounds lees is Pina een hele typische. Even heel hard rennen en dan urenlang op bank of bed slapen. Pina hoort haar graag dat ze het allermooiste meisje is en mijn Spaanse prinses. Ze is een geweldige hond en ik zal haar nooit meer willen missen. Mijn hart breekt als ik aan de duizenden honden denk die na het jachtseizoen afgemaakt worden.”

Galgo Pina en kattenvriendje

Simba

Simba kwam in het leven van Betty als pleeghond. Hij had heel lang in een opvangcentrum gezeten, ze dachten al 10 jaar. Simba zijn kop was in elkaar geslagen, hij miste een oog, had een deuk in zijn schedel. Zijn kaak was gebroken geweest en zonder behandeling geheeld. Zijn lijf zat vol kogels. Betty was verkocht op het moment dat ze Simba voor het eerst zag. Simba was een lieve en rustige hond en Betty en partner waren gek op hem.

“Ik ging naar een workshop Dierencommunicatie, samen met een vriendin. Enigszins sceptisch. Tijdens de workshop mocht je een vraag stellen en de oefening was dat iedereen dan probeerde van jouw hond een antwoord te krijgen. Mijn vraag was “wat voor gezin wil je Simba? Met kinderen, andere honden?”. Tot mijn verbazing zag ik tijdens de oefening dat mensen tranen in hun ogen kregen en bij de rondvraag zeiden ze allemaal hetzelfde “hij wil bij jou blijven”. Ik kan je wel zeggen dat ik het niet droog hield. Toen ik thuis kwam vertelde ik het in tranen aan mijn partner en die zei gelijk dat hij Simba niet kwijt wilde dus bleef Simba.”

Helaas is Simba inmiddels overleden. Hij is 6 jaar bij Betty en haar partner geweest en heeft een bijzonder plekje in hun hart.

Simba

>> Spaanse windhonden zijn prachtige, zachtaardige dieren die niet zouden moeten lijden in de naam van traditie. Help mee dit verschrikkelijke hondenleed te stoppen! Teken de petitie om de Spaanse regering op te roepen de jacht met galgo’s te verbieden en dierenmishandeling op te sporen en te straffen.