Een zwarte dag uit de dierengeschiedenis

Acht jaar geleden, op 12 januari om iets voor 5 uur ’s middags, begonnen de honden op Haïti hysterisch te blaffen. Enkele seconden later begon de grond te schudden en volgde een aardbeving waarbij 240.000 mensen omkwamen. De ramp verwoestte onder meer hoofdstad Port-au-Prince. Miljoenen mensen raakten hun huizen en bron van inkomsten kwijt, in een land dat al een van de armste landen in de omgeving was. 

Humanitaire organisaties en overheden stuurden in snel tempo hulpverlening, maar Haïti had ook dringend behoefte aan hulp voor de duizenden dieren die door de ramp waren getroffen en levensgevaarlijk gewond waren geraakt. Nog geen 72 uur na de ramp, waren dierenartsen van World Animal Protection op de plek des onheils.

Animal Relief Coalition for Haïti 

Vanuit het vliegtuig naar Port-Au-Prince, zagen onze artsen de gevolgen van de verwoestende aardbeving op het eiland. Ze wisten direct dat het de moeilijkste missie zou worden die ze ooit hadden meegemaakt. Zodra de wielen van het vliegtuig de grond raakten, was het prioriteit om mobiele dierenklinieken op te zetten, om snel getroffen dieren te kunnen helpen. 



De mobiele klinieken raceten het land door om zoveel en zo snel mogelijk dieren te helpen. Om mensen te waarschuwen dat hulp onderweg was, lieten we een dag van tevoren mensen vooruitrijden. Het resultaat: elke ochtend stonden er lange rijen mensen te wachten voor medische hulp voor hun gewond geraakte katten, honden, vee, paarden en geiten.

Het werd snel duidelijk dat het voor één organisatie onmogelijk was om zoveel dieren te helpen, dus werkten we samen met andere dierenwelzijnsorganisaties en vormden we samen de Animal Relief Coalition for Haïti (ARCH) op. Hierdoor konden we 70.000 dieren behandelen. Een groot deel ervan was zonder twijfel overleden als ze geen zorg hadden gekregen. 

Inwoners wachten op medische hulp voor hun dieren bij een van de mobiele dierenklinieken.

Zicht op de toekomst

In 2010 waren veel dieren op Haïti nog nooit naar een dierenarts geweest. Vaccinaties waren schaars, mede door het gebrek aan koeling waarin ze bewaard konden worden. Hondsdolheid en miltvuur waren slechts twee van de vele ziektes op het eiland die absoluut bestreden moesten worden voor ze een gevaar zouden vormen voor mensen.

Veel van de Haïtianen zijn afhankelijk van hun dieren voor voedsel, transport en inkomsten. Ons werk in Haïti overtuigde regeringen hoe belangrijk het is om dieren tijdens natuurrampen te beschermen. Samen maakten we orkaanbestendige opvangplekken en kwamen we met oplossingen die ervoor zorgden dat minder dieren slachtoffer zouden worden bij een volgende natuurramp.

In 2015, vijf jaar na de aardbeving, nam de Verenigde Naties het beschermen van dieren op in hun plannen voor risicovermindering bij rampen. Hierdoor zullen meer dieren beter beschermd worden wanneer een ramp zich voordoet, wat op zijn beurt het economische welzijn van de inwoners ten goede komt.  

Veel dieren moesten, net als deze hond, zelf naar eten zoeken tussen het puin.

12 januari 2010 was een van de meest dodelijke dagen in de wereldgeschiedenis. Maar ook 2017 bracht verwoesting met zich mee in de Caraïben, toen orkaan na orkaan de eilanden aandeed. De frequentie en intensiteit van natuurrampen neemt vanwege klimaatverandering toe, waardoor het dringend nodig is dat regeringen in risicogebieden zich beter gaan voorbereiden op rampen en de veiligheid en bescherming van hun dieren opnemen in hun noodplannen. Wij werken er hard aan om deze zaak van leven en dood op de agenda te krijgen wereldwijd.

Samen met andere landen werken wij hard aan de oplossing van dit probleem. Meer lezen over ons werk voor dieren in nood, kan hier.