Verschil door vaccinaties
Nieuws
Hoofd programma’s Dirk-Jan Verdonk was in Freetown, Sierra Leone, vanwege het straathondenproject dat World Animal Protection daar steunt. Hij doet verslag.
Overal zwerven honden over straat in Sierra Leone. Een aantal van hen is een echte zwerfhond - honden zonder baas die volledig op eigen kracht moeten overleven. ‘Wilde honden’, zo noemen de inwoners van Sierra Leone ze. De meeste honden hebben wel een ‘eigenaar’, maar zij laten hun dieren vrij rondlopen. En ook van deze honden wordt verwacht dat zij hun eigen kostje bij elkaar scharrelen. Geld voor hondenvoer heeft vrijwel niemand hier, laat staan voor medische verzorging.
Deze manier van leven is een van de redenen waarom het zo lastig is hondsdolheid te bestrijden. Honden hebben onderling veel contact en bijtincidenten komen geregeld voor. Ook weten inwoners lang niet altijd welke hond wel of niet is gevaccineerd tegen hondsdolheid. Als zo’n hond dan iemand bijt, wordt hij vaak afgemaakt uit angst voor hondsdolheid. En dat terwijl het goed zou kunnen dat die hond gewoon is ingeënt tegen die ziekte…
Hulp voor zwerfhonden
Om het doden van deze honden tegen te gaan en om hondsdolheid te bestrijden, werken we in Freetown, de hoofdstad van Sierra Leone, samen met een lokale partner: de Sierra Leone Animal Welfare Society (SLAWS). De organisatie is opgericht door een van de vier (!) dierenartsen in het land: Dr. Abdul Gudush Jalloh. ‘De reden dat ik SLAWS oprichtte in 1986,’ vertelt Jalloh me in zijn piepkleine kantoortje, ‘was dat er veel zwerfhonden waren en niemand om ze gaf. Er waren heel veel klachten van inwoners en we moesten iets doen aan de grote aantallen straathonden – veel honden werden mishandeld. We móésten een manier vinden om deze honden te helpen.’ SLAWS is tot op dit moment nog steeds de enige niet-overheidsinstantie die zich bezighoudt met hondenpopulaties in Sierra Leone.
Blauwe bandjes
De medewerkers van SLAWS, zoals Zainab Mansaray, helpen tientallen dieren per dag. Zainab werkt inmiddels zo’n tien jaar voor SLAWS en volgde een training van World Animal Protection om dieren te kunnen vaccineren en kleine medische handelingen uit te voeren. Zainab: ‘We hebben een dierenkliniek waar we honden vaccineren, steriliseren en behandelen tegen wormen en andere parasieten. Daarnaast hebben we een mobiele kliniek, waarmee we van plek naar plek reizen zodat baasjes er met hun hond kunnen komen. We blijven dan twee à drie dagen ergens staan om alle honden in dat gebied te kunnen helpen.’
Ook vangt de kliniek soms zelf zwerfhonden, zodat zij dezelfde behandeling kunnen krijgen en hondsdolheid niet verder wordt verspreidt. Honden die tegen de ziekte zijn ingeënt, krijgen een blauw bandje om zodat inwoners zien dat deze dieren ‘veilig’ zijn en mensen niet bang voor ze hoeven te zijn. Langs de doorgaande weg die de stadsdelen Aberdeen en Lumley met elkaar verbindt, zie ik overal honden met zo'n bandje. Een bemoedigend teken!
Gevaccineerde honden krijgen een blauw bandje. Inwoners weten op die manier dat zij vrij zijn van hondsdolheid.
Vijftig vaccinaties
Zainab merkt verschil: door de jaren heen zijn er steeds meer baasjes die hun verantwoordelijkheid nemen. ‘Vroeger dumpten mensen hun hond – als ze pups had gehad – op het strand of bij de vuilnisbelt, in plaats van dat ze het dier lieten behandelen of steriliseren. Nu komen ze vaak naar ons toe om de dieren toch te laten helpen. Samen kunnen we een verschil maken – met de hulp van supporters van World Animal Protection kunnen we wel vijftig honden per dag vaccineren.’