Weesdieren gered van brandende Amazone krijgen hulp
Nieuws
Zodra de vliegtuigdeur opengaat, komt de geur van rook ons tegemoet. We zijn in de Braziliaanse staat Acre. Het is het hoogtepunt van het droge seizoen en de branden zijn overal om ons heen. We zijn hier om medicijnen en andere materialen te geven aan rehabilitatiecentra voor wilde dieren.
Geschreven door Scott Cantin, internationale communicatiemanager dieren in rampsituaties
De rook en vlammen zijn overal om ons heen
Dieren, vogels, reptielen en insecten ontvluchten de vlammen in paniek, maar naarmate meer gebieden van de prachtige Amazone in vlammen opgaan, hebben de dieren minder plekken om heen te vluchten. De gelukkigen vinden hun weg naar rehabilitatiecentra CETAS, vaak in de armen van brandweerlieden, politieagenten of bezorgde dierenliefhebbers.
Babyluiaards
Twee weken geleden werden er twee babyluiaards binnengebracht. De dieren werden zonder moeder gevonden en gered van de brandende Amazone. De kleintjes doen het gelukkig goed. De oudste van de twee, genaamd Bibi, is ongeveer vijf maanden oud. Ze leert klimmen en krijgt takken waaraan ze zich graag vastgrijpt met haar lange klauwen. Ze lijkt niets liever te willen doen dan ondersteboven te hangen en de bloemen en het fruit te eten die ze van de CETAS-werknemers krijgt.
Bibi smikkelt van een bloem die ze van een CETAS-medewerker krijgt
Nina is een baby van ongeveer 3 maanden oud, en wanneer Bibi niet ondersteboven klimt of hangt, klampt Nina zich aan haar vast zoals ze dat bij haar moeder zou doen. Wanneer Bibi weg klimt, grijpt Nina zich vast aan een van de verschillende knuffels die in haar kooi liggen. Ze lijkt voortdurend contact en troost te zoeken. Normaal gesproken zou ze minstens een jaar bij haar moeder blijven. Het plan is om ze bij elkaar te houden terwijl ze groeien en leren klimmen, voordat ze opnieuw in het wild worden geïntroduceerd.
Bibi en Nina zoeken steun bij elkaar
Hevige brandwonden
Een andere, volwassen luiaard heeft minder geluk. Ze werd binnengebracht met vreselijke brandwonden aan haar poten. Haar wonden suggereerden dat ze in een boom klom die in brand vloog. Luiaards leven in bomen en bewegen heel langzaam. Hoewel bomen hen vaak bescherming bieden tegen roofdieren, maken ze tegen de razendsnelle vlammen geen schijn van kans. Helaas stierf de luiaard gisteravond, bezweken aan haar brandwonden en aan infecties van haar wonden. De dierenartsen probeerden haar te redden met vloeistoffen, antibiotica en medicijnen, maar ze was te zwaar gewond om te overleven.
Bij de rehabilitatiecentra zijn veel baby’s. Ze hebben allemaal knuffeldieren om zich aan vast te houden, wat een toch al trieste situatie nog aangrijpender maakt. We zien apen, vogels en zelfs een tapir en een poema. Gisteren werd een baby opossum binnengebracht door brandweerlieden. Hij is zo klein als de hand van een kind en duidelijk te jong om alleen te zijn. Hij is bijna kaal, zijn vacht bestaat uit enkel wat vlekkerige plukjes. Trillend en wankelend loopt hij onrustig door zijn verblijf. Toen de dierenartsen hem oppakten om hem te onderzoeken, leek hij te kalmeren, gerustgesteld door hun aanraking. Net als de andere weesdieren krijgt hij medische behandeling, voedsel, water en constante zorg. Ze noemen hem 'Tom' en zeggen dat, hoewel hij klein is, het goed met hem gaat.
Tom de baby opossum werd zonder moeder gevonden
Hulp voor de dieren
De directeur van CETAS, Elaine Oliveira, gaf aan heel blij te zijn met de hulp die ze van ons krijgen:
“We voorspellen elk jaar hoeveel voedsel, medicijnen en ruimte we nodig hebben om geredde dieren te helpen, maar in deze kritieke periode is dat niet genoeg. Momenteel ontvangen we, vanwege de bosbranden, drie keer zoveel dieren die moeten worden behandeld en gemonitord om ze te kunnen rehabiliteren. De donateurs van World Animal Protection geven ons belangrijke steun door het doneren van medicijnen en andere materialen.“