De bevrijding van beer Hien
Nieuws
Nog altijd lijden zo’n twintigduizend beren onder de vraag naar gal in Azië. Gelukkig worden steeds meer beren bevrijd uit hun gevangen leven, zoals beer Hien in Vietnam.
Steeds minder beren worden in Vietnam uitgebuit voor hun berengal. Sinds 2005 hebben we samen met onze supporters ervoor gezorgd dat we goede resultaten konden boeken, waardoor het aantal beren in de berengalindustrie is gedaald van 4500 naar 1200. Niet alleen het aantal beren, maar ook het gebruik van berengal is gedaald; in Zuid-Vietnam is dat nu 61 procent minder.
Wie gebruikt het dan nog wel? In Azië wordt gal verkocht als ‘medicijn’. Het is een traditie om berengal te gebruiken tegen nieraandoeningen, maag- en darmklachten, koorts en brandwonden. Ook zien we de laatste paar jaren een trend in cosmetica. De gal wordt verwerkt in gezichtsmaskers en haarproducten maar bijvoorbeeld ook in energiedrankjes. En dat terwijl er genoeg alternatieven op basis van kruiden zijn…
Geredde beer Hien
Een van de beren die in Vietnam gered kon worden, is Hien. De zwarte beer kon negen jaar lang amper bewegen, omdat ze was opgesloten in een veel te kleine kooi. Ze was ondervoed, gewond, had kale plekken en leed veel pijn. Steeds weer werd haar galblaas met echoapparatuur gelokaliseerd en werd met een grote spuit gal uit haar buik getapt. Hien konden we gelukkig redden. We hebben haar in een speciale reiskooi, met fruit en honing, naar een reservaat gebracht. Daar herstelt ze en wordt ze liefdevol verzorgd, na al die jaren van leed en uitbuiting.
Berenleed in Azië
Mooi nieuws uit Vietnam dus, maar helaas houdt het werk daar niet op. In andere delen van Azië zitten nog altijd zo’n twintigduizend beren opgesloten in te kleine kooien voor hun gal. Gal van beren is in landen als China en Myanmar namelijk veel geld waard; een kilo gal is bijna 500 euro waard.
Momenteel werken we hard aan oplossingen in China, waar het gros van de galberen wordt gehouden. Het tij keert, want 84% van de Chinezen wil inmiddels dat er een einde komt aan de berengalindustrie. Ook in Myanmar proberen we voet aan de grond te krijgen, want daar worden jaarlijks nog twee- tot driehonderd beren verhandeld. We zijn op de goede weg, maar zijn er nog lang niet. De lange weg van actievoeren, informeren en helpen bij de opvang van beren zetten we krachtig voort.
Help jij ook mee? Samen kunnen we een vuist maken tegen deze gruwelijke industrie.