Het schokkende verhaal over de kangoeroes

Eind mei was de Australische filmmaker Michael McIntyre in Nederland, toen zijn film Kangaroo. A Love-Hate Story exclusief werd vertoond. Dirk-Jan Verdonk, hoofd programma's van World Animal Protection Nederland, sprak met hem. 

In Nederland hebben we een positief beeld van kangoeroes in Australië. Wat klopt daar niet aan?

‘Veel Australiërs hebben het idee dat kangoeroes een plaag vormen. Dat ze het gras eten dat bestemd is voor de schapen, wat een grote industrie is in Australië. En dat kangoeroes daarom afgeschoten of zelfs uitgeroeid moeten worden. Je kijkt er misschien vreemd van op, maar veel Australiërs haten kangoeroes. En de regering is op de hand van de schapenboeren en kangoeroejagers.’ 

Nederlandse groothandels en restaurants adverteren ermee dat het vlees van kangoeroes duurzaam, gezond en diervriendelijk is. Een vooraanstaande Nederlandse wetenschapper, Louise Fresco, roemt kangoeroevlees om zijn duurzaamheid.

'Het zijn mythes waarmee de vleeslobby zijn exportmarkt wil vergroten. Diervriendelijk is het sowieso niet. De jacht is gruwelijk. Veel dieren zijn niet gelijk door het eerste schot dood. Jonge kangoeroes die in de buidel zitten worden weggegooid om te creperen of doodgeslagen. Gezond is het vlees evenmin. Veel vlees is besmet met e-coli of salmonella – of het wordt behandeld in een zuurbad, iets wat niet in de Europese Unie is toegestaan. Die zogenaamde duurzaamheid is ook een fabeltje. De Australische overheid claimt dat kangoeroepopulaties zo op peil blijven, maar de wijze waarop die berekening tot stand komt is uiterst dubieus. Er zijn sterke aanwijzingen dat het aantal kangoeroes in delen van het land sterk afneemt. Als het Australië lukt kangoeroevlees te gaan exporteren naar landen als China en Rusland, kan het heel snel afgelopen zijn met de kangoeroepopulaties. Schapenboeren roepen om het hardst dat kangoeroes een plaag zijn. Maar als we dan kwamen filmen zagen we maar een paar dieren. Ik vroeg dan: ‘Waar is die plaag nou?’ Het antwoord bleven ze me schuldig.'

Wat wil je met je film bereiken?

'Allereerst wil ik dat mensen gaan nadenken en niet klakkeloos de verhalen geloven van de industrie en de overheid. Dat is mijn rol als filmmaker. Maar het zou prachtig zijn als het mensen in beweging krijgt. Een aantal jaar geleden heeft de Europese Unie een importverbod ingesteld op zeehondenproducten, vanwege de horror van de Canadese zeehondenjacht. Er zijn maar weinig mensen die zich realiseren dat de Australische kangoeroejacht even gruwelijk is – maar méér slachtoffers eist. Zou het niet mooi zijn als de EU ook voor kangoeroeproducten een importverbod instelt? België en Nederland waren destijds de voortrekkers. Dat kan nu weer.'

Vandaar dat je de film ook in de Tweede Kamer hebt vertoond?

'Ja – en ook omdat Nederland samen met België tot de grootste importeurs van kangoeroevlees behoren. In Australië staan commerciële belangen en culturele mythes verandering in de weg. In Nederland niet. Een Nederlands importverbod zou Australië dwingen om zichzelf in de spiegel te kijken.'