
Wilde dieren in rariteitenkabinet – Dagboek van Loretta Schrijver
Nieuws
Op onze tweede dag in het onderzoek naar dierenleed in toerisme in Thailand, gaan we naar Sriracha Tiger zoo. Ze noemen het een dierentuin maar het zijn simpelweg circusattracties met wilde dieren. Shows met tijgers, olifanten, krokodillen, varkens (!) en veel meer.
Het was een ‘goeie rotdag’! Goed, omdat we veel beelden en verhalen hebben kunnen verzamelen die we kunnen gebruiken voor de campagne van World Animal Protection, tegen het misbruik van wilde dieren voor vermaak. En een rotdag, omdat we veel bizar dierenleed hebben gezien.
Misdadige leefomstandigheden
Het meest misdadige dat we zien is de attractie ‘Shoot and feed’. Ik kan me niks bij deze attractie voorstellen wanneer ik de naam op het vrolijk getekende kaartje zie staan. Eenmaal bij de attractie aangekomen zie ik zo’n 15 magere tijgers in een betonnen kooi zitten. Toeristen moeten betalen en kunnen dan schieten op een emmer zoals in een schiettent op de kermis. Als er raak geschoten wordt, valt er een klein stukje vlees uit. Daar moeten de hongerige tijgers vervolgens om vechten. Het is een openlijke hongermarteling!
Dezelfde tijgers hebben geen waterpoel; net zo misdadig! Tijgers zijn de enige katachtigen die een poel met water nodig hebben. Door ze dat te ontnemen, pak je een van hun primaire levensbehoeftes af. Dat ze dorstig zijn en verkoeling nodig hebben wordt maar al te duidelijk wanneer er schuimend zeepsop - uit een verblijf ernaast - de attractie binnenstroomt. De tijgers stormen erop af en beginnen het te likken en erin te rollen.
Tijgers levenslang misbruikt voor centen
Ik denk met de ‘Shoot and feed’ attractie het bizarste van het park te hebben gezien, maar kom helaas bedrogen uit. In een verblijf naast de attractie ligt een tijgermoeder die biggetjes zoogt, en een varkensmoeder die welpjes zoogt! In het wild blijven welpjes de eerste twee jaar bij hun moeder, en hier worden zij een paar dagen na de geboorte al bij hun moeder weggehaald. Boven het verblijf hangt een bord dat uitlegt dat het om een wetenschappelijk experiment gaat, maar dat is belachelijk. Het is gewoon een rariteitenkabinet, waar ze flink veel reclame voor maken om maar bezoekers te trekken!
Pascal de Smit, directeur van World Animal Protection, legt me uit dat tijgers – en vele andere wilde dieren – een soort product life cycle doorleven: aan ieder stukje leven wordt verdiend! In dit park zie ik inderdaad dat tijgers uit alle levensfases worden gebruikt. Naast de welpjes die gezoogd worden door een varkensmoeder, zie ik ook wat oudere welpjes. Zij worden gebruikt als foto-accessoire. Ze worden uit een kooi gehaald met een fles melk als lokvoer. Toeristen mogen de fles vasthouden zodat de welp rustig met ze op de foto gaat. Wanneer de foto is gemaakt wordt de fles hem ontnomen, totdat de volgende toeristen op het fotobankje gaan zitten.
En een stukje verderop worden volwassen tijgers gebruikt voor een tijgershow. Wat een verschrikking! Een tijger die over een touwtje moet lopen, op een kleine kruk moet zitten en op zijn achterpoten achteruit moet lopen. Het lijkt er niet eens om te gaan hoe ‘knap’ het is dat die tijger over dat touwtje kan lopen, maar dat de temmer de baas is over de tijger. Dat de natuur en het instinct van de tijger geknakt is en dat het dier nu alles doet wat de temmer wil.
Hoe gek je het kan bedenken, hier doen ze het!
Het rariteitenkabinet wordt aangevuld met varkensraces, die de hele dag door worden gehouden. Er moeten varkentjes van de ene naar de andere kant rennen en ik denk dat het publiek daarop moet inzetten (wedden). Vervolgens komt er een groot varken het geld ophalen, waarbij de biljetten door de organisatoren op de rug van het dier worden geplakt terwijl hij van de ene naar de andere kant sjokt.
We vinden ook zo’n 70 krokodillen in een klein poeltje water. Het zijn er zoveel in een dusdanig klein verblijf, dat we denken dat minstens de helft nep is. Maar na een paar minuten kijken zien we ze één voor één allemaal bewegen. Ze zijn dus echt! Vlak na een kiosk waar je krokodillensteak kunt eten is er vervolgens een krokodillenshow, waarbij de trainers hun hoofd in het bek van het dier steken. Wil ik dat zien? Nee! Ik heb de show uit verschrikking dan ook niet uitgekeken.
Middeleeuwse praktijken
Het park is een rariteitenkabinet, zoals uit de Middeleeuwen. Een rariteitenkabinet waar bovendien veel dierenleed bij komt kijken doordat de primaire levensbehoeftes het wilde dier worden ontnomen. En waarom?! In de huidige maatschappij, waarbij je alles in de wereld op je smartphone kan vinden, is dat helemaal niet nodig!
Met posters over ‘Protect wildlife’ en ‘Stop the ivory trade’ strooit het park zand in de ogen van de toeristen. Ze doen denken dat ze verantwoord bezig zijn, maar wij weten beter; dit is je reinste dierenleed. Als bezoeker, als toerist, draag je hierraan bij! Je helpt dit soort dingen in stand te houden door ernaar toe te gaan. Alsjeblieft, doe het niet!
We doen al zoveel goede dingen in Nederland, maar ook als we in het buitenland zijn: ga niet naar attracties waar dierenleed mee gemoeid is. Help mee toeristen te informeren en vraag ze geen wrede attracties met wilde dieren meer te bezoeken. Hierdoor zal de vraag naar deze attracties afnemen. Kies op onze actiepagina een ongepaste toeristenfoto en onderteken de actie.
Loretta Schrijver had een groot hart voor dieren. We zijn diep geraakt door het verlies van een van de grootste ambassadeurs voor dieren en bedanken haar voor haar grootse betrokkenheid bij dieren wereldwijd. Lees meer.

Hoe we massaal in dierenleed op reis trappen

Doneer voor wilde dieren
